Η ανελκυσις του «ΑΓΕΡΩΧ»
Τελειωσε το ψαρι του, εβαλε το παλτο του και φιλησε τη γυναικα του. Κατεβαινοντας στο υγρο αμπαρι, περασε απο τη σκεψη του ενα αλμυρο, σχεδον αδιορατο, κομματι φυκι.
Εκλεισε δυο φορες την πορτα πισω του. Ειχε κλειδωσει το πλυντηριο? Εσβησε το παραθυρο? Πηρε μαζι του το ψυγειο? …ή τα κλειδια? Δεν ηταν σιγουρος αν ειχε να ξεκλειδωσει κατι …ή να κλειδωσει? Αναποδος κοσμος! Ποταμοι καθετοι ή καταρραχτες ξαπλωμενοι· δυσκολο να τους ξεχωρισεις. Ανοιχτες βρυσες ξεχασμενες, κανουν καλο στις λιμνες. Κατι να γεμιζει τουλαχιστον, διχως ν' αδειαζουν άλλα. Να βρω κατι να κλειδωσω. Γεμισαμε ψυγεια. Δε χωραμε να περασουμε.
| © Κυριος Φωλιος |