Η λανθανουσα ωραιοτης του ναυαρχου Κουρσουμη
Δεν ητο περουξ. Ητο θριξ φυσικη, σχηματιζουσα κομην στιλπνην διχως ιχνη φολιδων. Η επιμελημενη φορμα του αναλαφρου κουρεματος αναδεικνυε τον χαρακτηραν του με ενα απαλο φιλαρισμα της φροντισμενης φραντζας, που χωρις να αγγιζει τα φρυδια εφτανε μεχρι τους κροταφους. Οι κυματιστες τουφες, προσαρμοσμενες στην προσωπικοτητάν του, σκεπαζαν με αυστηρες γραμμες, αλλα χωρις να τονιζουν, τις κορυφες που αφηναν να ξεπηδησουν οι σπαστες αφελειες διχως την παραμικρην υποψιαν πιτυριδος, δημιουργωντας ευελικτους μα τονισμενους ογκους, ειτε σα χαμηλο σινιον στον καλοσχηματισμενο σβερκο, ειτε σαν αερινα γεμισματα στα πλαγια.
Ο ναυαρχος Κουρσουμης το επαιρνε κατακαρδα οταν ο καταπραϋντικος αυτος πλουτος δεν ηταν ορατος στα περατα των ξαντεριστκων ναυμαχιων.
| © Κυριος Φωλιος |